Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Πως βοηθούν τα blogs στην κατανόηση των ΜΜΕ

Χαρακτηριστικό στοιχείο των blogs είναι η ελευθερία της γλώσσας και των απόψεων όσων τα επισκέπτονται. Μπορεί ο καθένας να εκφράζεται με το δικό του τρόπο χωρίς πομπώδεις εκφράσεις και "ξύλινο" λόγο κατασκευασμένο ανεξάρτητα βέβαια με το θέμα που σχολιάζεται κάθε φορά και με ποιος το σχολιάζει και σε ποιον απευθύνεται.
Σε αντιδιαστολή με τα ΜΜΕ όπως τηλεόραση, ραδιόφωνο που ο λόγος είναι πιο επίσημος τα blogs χρησιμοποιούν πιο ανεπίσημο λόγο, αφού επιτρέπεται, με κατανοητές και πιο οικίες λέξεις που να γίνεται πιο ελκυστικό και οικείο από το ευρύ κοινό. Αν και τα ΜΜΕ προσπαθούν να μας μεταφέρουν ειδήσεις και πληροφορίες σε όλους ανεξάρτητα από την κοινωνική μας θέση, μόρφωση και επάγγελμα, παρ' όλα αυτά ξεχνούν ότι μπορεί να παρακολουθούν ακόμα και παιδιά και αναμφισβήτητα νέο κοινό που κάποιες λέξεις και εκφράσεις μπορεί να τους είναι άγνωστες και τελικά να οδηγηθούν όχι μόνο στην μη κατανόηση αλλά και στην αποπλάνηση και αποπροσανατολισμό αφού κάποιες φορές αυτός είναι ίσως και ο σκοπός τους. Στα blogs όμως γίνεται η παρουσίαση ενός θέματος με πιο λιτό και κατανοητό τρόπο. Συνάμα παρουσιάζονται όλες οι εκδοχές αυτού του θέματος ενώ στα ΜΜΕ τα πράγματα είναι κάπως μονόπλευρα αφού το θέμα που παρουσιάζεται μόνο από ειδήμονες που έχουν την ευκαιρία να το επεξεργαστούν καλά. Στα blogs όμως έχουν δικαίωμα να συζητήσουν ένα εύρος θεμάτων όλοι μας και να ζητήσουν την γνώμη των άλλων που κι αυτοί ελεύθερα μπορούν να πουν την γνώμη τους ή και να κρίνουν αυτά που λέμε σε αντίθεση με τα ΜΜΕ που η ήδη επεξεργασμένη πληροφορία μας καθιστά απλούς δέκτες με παθητική σχετικά συμπεριφορά. ΄
Στα blogs συζητιούνται πολλά και διάφορα θέματα από επιστημονικής πλευράς(όλων των τομέων), της επικαιρότητας, και πολλά άλλα καθημερινά απλά ζητήματα, προγράμματα εκπομπών και ότι μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους. Δεν περιορίζονται όπως τα θέματα των ΜΜΕ που είναι συγκεκριμένα και αφορούν συνήθως την επικαιρότητα του τόπου μας. Επιπλέον στα ΜΜΕ ένα θέμα μπορεί να συζητηθεί από δημοσιογράφους ή άλλους και να κρατήσει πολύ ώρα η συζήτηση ΄χωρίς να καταλήξουν κάπου και αφήνοντας ερωτήματα στο κοινό σε αντιδιαστολή με τα θέματα των blogs που είναι πιο περιεκτικά, παρουσιάζουν πολλές απόψεις και μπορεί και αυτά να συνοδεύονται από πλούσιο εικονογραφικό υλικό(ήχο και εικόνα) που να το κάνουν πιο ευχάριστο και ενδιαφέρον. Μπορεί ανά πάσα στιγμή κάποιος που να έχει ανάγκη από πληροφόρηση να ανατρέξει στο Ίντερνετ και να ανοίξει τα blogs που είναι γεμάτα από οποιουδήποτε είδους πληροφοριών κάτι που τα άλλα ΜΜΕ περιορίζονται και στο χρόνο και στο χώρο που μπορεί να διαρκέσει κάποια ενημερωτική εκπομπή, δελτίο και άλλα.
Εν κατακλείδι, τα blogs παρουσιάζουν πολλά και διαφορετικά θέματα, θέματα που απευθύνονται σε όλους, μπορούμε να συμμετέχουμε κι εμείς όλοι σε αυτό που βλέπουμε και μπορούμε να κρίνουμε και να πούμε τη γνώμη μας. Το θέμα που μπορεί να περιλαμβάνει έρευνα και μελέτες ήχο και εικόνα που το κάνουν ενδιαφέρον. Με τα παραπάνω, καθιστούμε τα blogs ως ένα μέσο κατανόησης των άλλων ΜΜΕ. Προσπάθησα λοιπόν μέσα από την ένδειξη των διαφορών μεταξύ των blogs και των άλλων ΜΜΕ, σε ότι αφορά την παρουσίαση και προβολή θεμάτων, να φανερώσω πως κατά τη γνώμη μου τα blogs βοηθούν στην κατανόηση των άλλων ΜΜΕ.
Σκοπός, τέλος, όλων όσων έχουν την διάθεση και ικανότητα να φτιάξουν και να διατηρήσουν τα blogs είναι να πληροφορούν και να ψυχαγωγούν χωρίς να προσβάλλουν και να υποτιμούν το κοινό που τα επισκέπτεται.

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

παρουσιαση του blog μου

Καταρχήν θα ήθελα να πω ότι παλιότερα, μέχρι πέρυσι τουλάχιστον, δεν είχα καμία σχέση με υπολογιστή όσον αφορά αυτό το είδος ενημέρωσης και επικοινωνία με συμφοιτητές και φίλους ή οποιονδήποτε άλλο μέσω υπολογιστή Τον υπολογιστή τον χρησιμοποιούσα αυστηρά για να κάνω τις εργασίες μου και γενικά η ανεύρεση πληροφοριών μέσω αυτού μου φαινόταν μια πολύ χρονοβόρα και δύσκολη διαδικασία γιατί πολύ απλά δεν ήξερα να χειρίζομαι καλά το ΙNTERNET και ούτε με ενδιέφερε και ιδιαίτερα να μάθω. να συμπληρώσω ότι έγραφα και πολύ αργά σε σχέση με σήμερα.
Πόσο λάθος έκανα όμως. Από τα προηγούμενα μαθήματα της κοινωνικής ανθρωπολογίας της Κα.Σιδέρη που ήταν κατασκευή blog και ενασχόληση με το ΙΝΤΕΡΝΕΤ σε κάθε μάθημα βοηθήθηκα πάρα πολύ και στο να γράφω γρήγορα, και στο πως να ψάχνω πληροφορίες και γενικότερα με όλα αυτά που έχουν σχέση με τα blog. Αν έχω χρόνο όσο μπορώ το διορθώνω και το φτιάχνω γιατί ειλικρινά θα με ενδιέφερε να ασχοληθώ και πέρα από το μάθημα(επειδή τώρα κάνουμε αναρτήσεις που αφορούν τις διδακτικές εβδομάδες του συγκεκριμένου μαθήματος)αν όχι να το κάνω επάγγελμα όπως ορισμένοι αλλά να μπορώ να σχολιάζω και να με σχολιάζουν διάφορα άτομα σε πολλά θέματα της επικαιρότητας ή όσα απασχολούν τον καθένα. Έχω διαβάσει και έχω σχολιάσει και ενημερωθεί από πολλά και διάφορα blog που κάποια από αυτά μου φάνηκαν πολύ ενδιαφέροντα, άλλα αστεία και άλλα βαρετά Ελπίζω και το δικό μου blog να φανεί χρήσιμο και ενδιαφέρον και να χαρακτηριστεί με καλά σχόλια από τους άλλους που θα το επισκέπτονται. Στο συγκεκριμένο blog προσπάθησα να πω την γνώμη, να δείξω την δική μου οπτική γωνία ή γενικά την κυρίαρχη στάση απέναντι σε διάφορα κοινωνικοπολιτισμκά θέματα που είχαμε να αναπτύξουμε κάθε φορά.
Τον τελευταίο καιρό πολύ κουβέντα γίνεται για τα blog. Όρος που στα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί ως ιστολόγιο. Πρόσφατα τα ανακάλυψαν και τα μέσα ενημέρωσης. Τι είναι όμως αυτά τα blog; Τα blog είναι ιστοχώροι ή ιστοσελίδες που ανανεώνονται τακτικά συνήθως σε καθημερινή βάση. Περιέχουν πληροφορίες σχετικές με ένα θέμα και συνήθως χρησιμοποιούνται σαν καθημερινά ημερολόγια από τους δημιουργούς τους. Ημερολόγια που αφορούν την προσωπική ζωή ή τα ενδιαφέροντα του εκδότη τους. Τα blog χρησιμοποιούνται ευρέως για την έκφραση πολιτικών απόψεων και για κοινωνικά σχόλια και τελευταία όταν οι εταιρείες ανακάλυψαν τη δυναμική των blog, τα χρησιμοποιούν για να κρατούν ενημερωμένους τους ενδιαφερόμενους αλλά και για να δώσουν ένα βήμα έκφρασης στους εργαζόμενους ή στους συνεργάτες τους. Στην πραγματικότητα τα blog μπορούν να είναι οτιδήποτε θέλει ο εκδότης τους. Πραγματική μόδα τα έκανε το GOOGLE με την την δωρεάν δυνατότητα που έδωσε να το κάνουν και άνθρωποι που δεν είχαν ιδέα από κατασκευή ιστοσελίδων, με την υπηρεσία blogger. Τα blog αποκτούν όλο και μεγαλύτερη δημοτικότητα γιατί έχουν εμπλακεί στο παιχνίδι δημοσίων σχέσεων των παραδοσιακών μέσω επικοινωνίας. Έτσι σύγχρονες εκδοχές της blogμανίας είναι τα βιβλία που έχουν εκδοθεί με το περιεχόμενο διαφόρων blog, το ότι συχνά πυκνά διάφορα έντυπα αναπαράγουν κείμενα από blog και ότι κάποιοι blogers έχουν αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα στα μέσα ενημέρωσης. Καινούργια μόδα είναι η αναδημοσίευση διάφορων επιλεγμένων Posts από blogs σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά.
Από που προήλθαν τα blog; Κανείς δεν ξέρει σίγουρα. Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 90 υπήρχαν μερικές ιστοσελίδες με links και με προσωπικά σχόλια που μπορούμε να τα θεωρήσουμε τα πρώτα blog. To πραγματικό blogging άρχισε το 1999. Στην αρχή ήταν οργανωμένες οδηγίες περιήγησης στο internet για συγκεκριμένα θέματα, σιγά σιγά εξελίχθησαν στα σημερινά "ημερολόγια" με το συνεχώς φρέσκο περιεχόμενο. Σε κάθε περίπτωση τα blog αξίζουν τη προσοχή μας. Είτε σαν μόδα, είτε σαν ένας καινούργιος τρόπος επικοινωνίας στο internet Το μέλλον των blog διαφαίνεται λαμπρό καθώς το συνεχώς ανανεωμένο περιεχόμενο τα κάνει σημαντικά και για τους χρήστες του internet αλλά και για τις μηχανές αναζήτησης. Υπάρχουν πια πολλές εταιρίες που προσφέρουν online εργαλεία για τη δημιουργία blog και δωρεάν φιλοξενία, όπως και μηχανές αναζήτησης μόνο για blog περιεχόμενο. Αλλά εγώ εξακολουθώ να προτιμώ το blogger του GOOGLE.

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

ΓΙΑΤΙ Η ΤΟΣΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ







Αυτή την εβδομάδα όλα τα κανάλια και σχεδόν όλο το 24ωρο προσπάθησαν να μας δείξουν μέσα από όλες σχεδόν τις οπτικές πάνω στο θέμα της δολοφονίας του άτυχου 15χρονου, τις καταστροφές από τα επεισόδια σε όλες τις πόλεις της χώρας και τον ξεσηκωμό των μαθητών και φοιτητών για όσα τους ενοχλούν και για να διαμαρτυρηθούν γι' αυτό το συμβάν. Όλα ξεκίνησαν το βράδυ σαββάτου 6 Δεκέμβρη που ένας αστυνομικός με περίστροφο δολοφόνησε ένα παιδί που όπως λέγαν σε πολλά κανάλια "βρέθηκε στο λάθος σημείο τη λάθος ώρα"(αυτό τώρα ίσως χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει την παρούσα κατάσταση?). Και από εκεί αρχίζουν τα σενάρια για το πως και το γιατί,οι πορείες, οι διαμαρτυρίες και όλα αυτά καλά, οι βανδαλισμοί όμως γιατί? Να μερικοί τίτλοι ειδήσεων και ενημερωτικών εκπομπών που καλύπταν το θέμα :"Φωτιές και επεισόδια σε όλη την Ελλάδα", "Τραγικός απολογισμός της καταστροφής","νεκρός 15χρονος"," ξεσηκωμος της νεολαίας", "το τελευταίο αντίο στον Αλέξη" κ.α. Από την μία όλοι συγκινημένοι από το συμβάν και παγωμένοι από τα επακόλουθα, και από την άλλη, να αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που έκανε κάποιους να ξεσηκωθούν και τι τελικά είναι αυτό που ξεχείλησε το ποτήρι. Η δολοφονία δεν ήταν η μόνο η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Τα αίτια και τις αφορμές τις δίνει καθημερινά αυτή η κοινωνία και αυτή η πολιτεία που καταστρέφει την αξιοπρέπεια, τα όνειρα και τις προσδοκίες όλων των παιδιών με τον τρόπο που λειτουργεί και με τα παραδείγματα που δίνει.. Αλήθεια, αν η Ελλάδα ήταν πραγματικά ένα κράτος δικαίου και δεν έδινε τις αφορμές, θα υπήρχαν όλες αυτές οι καταστροφές και θα όπλιζαν με οργή τους νέους?΄Οχι άδικα τα ξένα ΜΜΕ μας χλεύαζαν και μας ειρωνεύονταν πως λίγο πολύ ήταν αναμενόμενο να γίνουν τέτοια περιστατικά αφού το κράτος είναι συνδεδεμένο με σκάνδαλα, και η ακυβερνησία τελικά οδηγεί σε οικονομικό μαρασμό ανδεικνύοντας και όλα τα μείον του ελληνικού κράτους. Η ψυχή των παιδιών εκτελείται καθημερινά όταν βλέπουν τους γονείς τους άνεργους, όταν πηγαίνουν σε σχολεία-ερείπια, όταν… τους παίρνουν το σπίτι οι τράπεζες, όταν ακούνε να διακινούνται δισεκατομύρια ευρώ από κράτος και εκκλησία για μίζες και κομπίνες, όταν κυριαρχεί αναξιοκρατία, όταν δεν τιμωρείται ποτέ και κανείς υπεύθυνος για τα σκάνδαλα σε αυτή τη χώρα, όταν η αστυνομία αντιμέτωπίζει τους πολίτες πάντα με καχυποψία και εξαντλεί την αυστηρότητά της σε όλους πλην των επωνύμων, όταν τα ΜΜΕ προβάλουν σκουπίδια ως πρότυπα, όταν οι πνευματικοί άνθρωποι είναι ανύπαρκτοι και όταν οι πολιτικοί δεν έχουν όραμα και είναι ανίκανοι και εξαρτημένοι από συμφέροντα και δημοσκοπήσεις, όταν μετακυλίουν τις ευθύνες τους πάντα και ποτέ δε φταίνε σε τίποτα.. Και όλοι αναρωτιόμαστε γιατί. Μπορεί να μην πήγα σε πορείες αλλά τα γεγονότα διαδραματιζόταν κάτω από το σπίτι μου όπου τρελαμένοι νέοι με κουκούλες σπάζαν με μένος τα τζάμια των τραπεζών και φώναζαν συνθήματα. Και αμέσως μετά τα συζητούσαμε με την παρέα μου όλα αυτά και λογομαχούσαμε και μπορεί να μην πήγαμε στην πορεία αλλά σίγουρα δεν συμφωνούνε με όλα όσα γίνονται. Και πως αυτά τα παιδιά να μην κάνουν αυτά που κάνουν αφού ζουν σε ένα νοσηρό περιβάλλον, που είναι η ευθύνη της πολιτείας, των γονιών , των δασκάλων για όλα αυτά και για όλους αυτούς που εκλέγουν τα κυρίαρχα άτομα της πολιτείας? Η κοινωνία δεν θέλει και δεν μπορεί να συνεργαστεί με την νεολαία για να την βοηθήσει να καταξιωθεί παρά να την εναντιώσει και δημιουργηθούν αυτά τα έκτροπα. Το γεγονός εκμεταλλεύτηκαν και άλλοι, αλλοδαποί κ.α που έκλεψαν και κατέστρεψαν θεώρησαν πανάκια το θάνατο του παιδιού για προσωπικό τους όφελος. Όμως από μια νεολαία άνεργη, χωρίς προοπτικές, καταπιεσμένη, υποτιμημένη, που εισπράττει μόνο βία, φόβο, αναξιοκρατία και κλοπή της δημόσιας περιουσίας από τους ίδιους τους πολιτικούς, πώς και με τι μούτρα ζητάμε να μην σπάσει, να μην κλέψει, να μην αντιδράσει και να μείνει ψύχραιμη; Μάλλον αυτά είναι κάποια από τα θέματα που δεν έβαλλαν σε προτεραιότητα τα ΜΜΕ και μόνο λίγοι μίλησαν γι αυτά που είναι φλέγοντα ζητήματα της καθημερινότητάς μας. Γι' αυτό ίσως είναι η αγανάκτηση γραμμένη στα πρόσωπα των νέων.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

εικόνες για το μάθημα ανθρωπολογία των συνόρων


εναλλακτικά ΜΜΕ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008


Καταρχήν πριν αναφερθώ σε κάτι συγκεκριμένο για το τι είναι εναλλακτικό ΜΜΕ θα ήθελα να πω ότι με τον όρο εναλλακτικά μέσα εννοούμε διαφορετικά είδη και τέχνης και πληροφόρησης που ενώνονται και προσπαθούν να προκαλέσουν τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτά χωρίζονται σε κάποιες υποκατηγορίες τα εναλλακτικά μέσα ανάλογα με το πως και τι παρουσιάζουν και είναι οι εξής: 1) το πολιτικό jumping, με τον όρο αυτό αναφερόμαστε , σε ένα σχεδιασμό τέχνη και πληροφοριών με ηλεκτρονικό ήχο. 2)εναλλακτικό μέσο, μπορεί να θεωρηθεί η εναλλακτική χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, σε αυτή την κατηγορία λοιπόν ανήκουν όλα τα προγράμματα με ελεύθερη χρήση όπως για παράδειγμα το open office, το οποίο μπορούμε να βρούμε δωρεάν στο διαδίκτυο και να το χρησιμοποιήσουμε . 3)την διαμεσολαβημένη κινητοποίηση, δηλαδή μορφές κινητοποίησης συνήθως μέσω υπολογιστών που καλούν σε δράση τα άτομα που έχουν πρόσβαση σε αυτά τα μέσα. 4), ιδιαίτερα διαδεδομένη είναι η χρήση των In-media, δηλαδή indepentant media. Σε αυτή τη κατηγορία ανήκουν διάφορα μιντιακά προϊόντα , όπως blogs και φωτογραφίες και βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Ως εναλλακτικό μέσο θα εξετάσω τα «ιστολόγια», ή «ηλεκτρονικά ημερολόγια» όπως ήταν ο πρώτος αδόκιμος όρος που χρησιμοποιήθηκε για την απόδοση των blog στην ελληνική γλώσσα, θεωρούνται από πολλούς ως ο κατεξοχήν τρόπος έκφρασης που αποδεικνύει τον δημοκρατικό χαρακτήρα του Ιντερνετ και την ελευθερία της έκφρασης που πρεσβεύει το μέσο. Τα blog αποτελούν στην ουσία την ανάρτηση ιδεών, σκέψεων και απόψεων μεμονωμένων χρηστών στον κυβερνοχώρο, τα οποία πλέον εμπλουτίζονται και με φωτογραφίες, βίντεο, φόρουμ για ανταλλαγές απόψεων και σχολίων, καθώς και συνδέσεις με άλλα blog ή ιστοσελίδες. Τα blog στη σημερινή τους μορφή αποτελούν μετεξέλιξη των weblogs, τα οποία στα τέλη του περασμένου χρόνου συμπλήρωσαν μία δεκαετία ζωής, καθώς τον Δεκέμβριο του 1997 έκανε την εμφάνισή της η πρώτη ιστοσελίδα του είδους, το «Robot Wisdom». Εκτοτε, η «μπλογκόσφαιρα», όπως αποκαλείται το σύνολο των blog που μπορεί κανείς να βρει στο διαδίκτυο, σημείωσε εκρηκτική ανάπτυξη, καθώς από το 2000 και μετά έκαναν την εμφάνισή τους εκατομμύρια blog σε όλο τον κόσμο. H δημιουργία ενός blog είναι εξαιρετικά εύκολη για οποιονδήποτε χρήστη με στοιχειώδεις γνώσεις πληροφορικής και χρήσης του διαδικτύου. Για τη δημιουργία ενός blog απαιτείται η εγγραφή σε μία υπηρεσία που παρέχει δυνατότητες για την ανάρτηση ενός ιστολογίου, με τον διαχειριστή του να επιλέγει αν θέλει να διατηρεί την ανωνυμία του, ή να εκθέτει ενυπόγραφα τις απόψεις του. Η διαδικασία είναι απλή, δωρεάν και δεν απαιτεί συνδρομή.Σήμερα, σε πολλές περιπτώσεις τα blog θεωρούνται ένας εναλλακτικός τρόπος ενημέρωσης, ενώ οι οπαδοί τους υποστηρίζουν ότι είναι περισσότερο ανεξάρτητα και ελεύθερα από τα παραδοσιακά ΜΜΕ, εφημερίδες, τηλεόραση και ραδιόφωνο. Ωστόσο, στην πορεία του χρόνου έχουν προκύψει συχνά μεγάλα προβλήματα όσον αφορά στο περιεχόμενο πολλών blog και στο «παρασκήνιο» πίσω από τη λειτουργία τους και τους διαχειριστές τους. Σε πολλές περιπτώσεις, οι προσπάθειες ελέγχου και «φίμωσης» ορισμένων blog έχουν σταθεί αφορμή για καταγγελίες περί κρατικού παρεμβατισμού στη λειτουργία του Internet και σε κατηγορίες για καταπάτηση της ελευθερίας της έκφρασης.Το νομοθετικό πλαίσιο για τη λειτουργία των blog είναι θολό και ασαφές τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Βάσει της διεθνούς εμπειρίας, ο πάροχος που φιλοξενεί ένα blog δεν φέρει την ευθύνη για το περιεχόμενό του, αλλά ο συγγραφέας του. Στην ουσία του προβλήματος, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές «γκρίζες ζώνες» όσον αφορά στον έλεγχο του περιεχόμενου που περιλαμβάνουν τα ιστολόγια, αλλά και στη δυνατότητα των αρμοδίων αρχών να παρέμβουν σε περίπτωση που αυτό κριθεί αναγκαίο.Είναι γεγονός ότι τα blogs αντιμετωπίζονται από μία μεγάλη μερίδα του κοινού, ιδιαίτερα στο εξωτερικό, ως μία εναλλακτική και ανεξάρτητη πηγή ενημέρωσης. Σε αυτό έχει βοηθήσει σημαντικά η αμεσότητα του internet αλλά και η ταχεία ανταπόκριση των bloggers στη μετάδοση γεγονότων. Ενώ πρόσφατα το CNN εγκαινίασε την υπηρεσία «i-Report», η οποία επιτρέπει την αναμετάδοση γεγονότων από τους ίδιους τους χρήστες. Ωστόσο, οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία και οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα έχουν ήδη δημιουργήσει «μαύρες λίστες» με χώρες οι οποίες παρεμβαίνουν συστηματικά στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών και απόψεων στο διαδίκτυο.Τα τελευταία χρόνια τα blog εξελίχθηκαν σε ένα πραγματικό φαινόμενο της ψηφιακής πραγματικότητας, αγγίζοντας κάθε πτυχή της καθημερινότητας και αποκτώντας τεράστια δυναμική και αποδοχή από την πλευρά των χρηστών.Το 1998, η επονομαζόμενη «μπλογκόσφαιρα» αριθμούσε μόλις 23 ιστοσελίδες αυτής της μορφής. Σήμερα, η εταιρεία ηλεκτρονικών μετρήσεων Technorati εκτιμά ότι ο αριθμός των ενεργών blog στο διαδίκτυο κυμαίνεται γύρω στα 100 εκατ. παγκοσμίως. Σύμφωνα με την εταιρεία, κάθε ημέρα υπολογίζεται ότι δημιουργούνται περί τα 120.000 νέα blog, ενώ εκτιμάται ότι στα υπάρχοντα blog αναρτώνται περί τα 17 νέα σχόλια ανά δευτερόλεπτο, τουτέστιν περί το 1,5 εκατ. σχόλια σε ημερήσια βάση.Τα ιστολογια έχουν πλέον κερδίσει ένα ρόλο ως εναλλακτικό ΜΜΕ, καθώς προβάλλονται ως ανεξάρτητα και αδιάβλητα σε σχέση με τα παραδοσιακά ΜΜΕ, δημιουργώντας τη νέα έννοια της «δημοσιογραφίας των πολιτών». Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των τσουνάμι στον Ειρηνικό, όπου τα blog αποτέλεσαν κατά τις πρώτες ώρες το μοναδικό μέσο επικοινωνίας.Οι bloggers, όπως αποκαλούνται οι συγγραφείς τον «ιστολογίων», αναπτύσσουν έντονη κοινωνική δραστηριότητα, συμβάλλοντας στην ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για θέματα ευρύτερου ενδιαφέροντος. Στην Ελλάδα, όπου εκτιμάται ότι λειτουργούν περί τα 30.000 blog, οι bloggers έκαναν αισθητή την παρουσία τους με τις κινητοποιήσεις για τη δημοσιοποίηση των προβλημάτων που στοίχισαν τη ζωή στη νεαρή Αμαλία Καλυβινού, προκαλώντας ένα πρωτοφανές κύμα online αλληλεγγύης και υποστήριξης στο πρόσωπό της, για την ενημέρωση αναφορικά με τη λεγόμενη «γενιά των 700 ευρώ» και φυσικά με τα συλλαλητήρια για τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν τη χώρα το καλοκαίρι του 2007. Έτσι λοιπόν δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθούμε από τα blogs. Ισα ίσα, πρόκειται για ένα μέσο που μας επιτρέπει να αναπτύξουμε κώδικες επικοινωνίας που δίνουν έμφαση στον διάλογο, τη συντομία και την πιο αυθόρμητη σκέψη.

διευθύνσεις για το τι είναι blog:press-gr.blogspot.com , pressmme.blogspot.com

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

ΜΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ



ΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΙΡΑ Grace Anatomy


Ακολουθώντας την αποτελεσματική όπως φαίνεται «συνταγή» των επιτυχημένων τηλεοπτικών σειρών, ο ANT1 φέρνει άλλη μια από αυτές, στη μικρή οθόνη. Πρόκειται για το «Grace Anatomy», που παρακολουθεί τις καθημερινές περιπέτειες μιας ομάδας εκπαιδευόμενων γιατρών στο νοσοκομείο "Seattle Grace".Το πολυβραβευμένο «Grace Anatomy» (Χρυσές Σφαίρες και Emmy τόσο ως καλύτερη δραματική σειρά όσο και για τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών της) προβαλλόταν ήδη από το Alter αλλά ο ΑΝΤ1 εξασφάλισε τα αποκλειστικά δικαιώματα μετάδοσης όλων των κύκλων της σειράς. Χιούμορ, ερωτισμός, προσωπικά προβλήματα και τα καθημερινά περιστατικά που αντιμετωπίζει ένα νοσοκομείο, «μπλέκονται» στην υπόθεση και κάνουν το «Grace Anatomy» να ξεχωρίζει και να έχει κερδίσει την προτίμηση των Αμερικανών που το κατατάσσουν μεταξύ των πιο επιτυχημένων σε τηλεθέαση, εκπομπών. Έπειτα από πολλά χρόνια επαναλήψεως των ίδιων συνταγών, υπάρχει μια τάση για ανανέωση των τηλεοπτικών σειρών, μέσα από πρωταγωνιστές αντι-ήρωες, προβληματικούς, αντικοινωνικούς, κυνικούς κ.λ.π., με τους οποίους ο θεατής μπορεί να μη ταυτίζεται, αλλά του προκαλούν το ενδιαφέρον, είτε γιατί αναγνωρίζει υπαρκτούς χαρακτήρες και τύπους σε αυτούς είτε γιατί η στάση και η δράση τους είναι η βάση για μιαν απρόβλεπτη, επιτέλους, σειρά!
Μέσα από τη σειρά αυτή φαίνεται ότι η Αμερική δεν βάζει "ταμπέλες" στους ανθρώπους ανάλογα με το φύλο ή τον πολιτισμό που ανήκουν. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ότι ο μεγάλος γιατρός της κλινικής είναι μαύρος και έχει σχέση με μια κινέζα γιατρό, σπάζοντας τα στερεότυπα που θέλουν ομοεθνείς και ομοϊδεάτες να συνάπτουν σχέσεις είτε ερωτικές είτε φιλικές αφού και η κινέζα γιατρός είναι συμπαθής από όλους και η μαύρη υπεύθυνη γιατρός το ίδιο αν και λόγο της θέσης της που είναι πιο υπεύθυνη γίνεται κάπως πιο αυστηρή και κακιά και ίσως λίγο πιο απρόσιτη για τους άλλους. Έτσι λοιπόν περνάει αρχικά στο θέμα των εθνικοτήτων ένα αντιρατσιστικό μήνυμα καθώς επίσης και στο θέμα του φύλου. Στη σειρά παρατηρούμε ότι υπάρχουν πολλές γυναίκες χειρουργοί ίσως και περισσότερες από τους άντρες κάτι που δεν συμβαίνει στη χώρα μας και είναι κάτι το αξιοσημείωτο αφού συνήθως τις γυναίκες τις έχουν όλοι συνυφασμένες με τα εύκολα επαγγέλματα που αποφέρουν λιγότερα χρήματα και ευθύνες για να μπορούν να ανταπεξέρχονται στις υποχρεώσεις της οικογένειας. Στη σειρά όμως οι γυναίκες παρουσιάζονται δυναμικές και διεκδικούν αυτό που τους ανήκει. Επίσης σημαντικό στοιχείο αντιρατσιστικό είναι ότι οι γιατροί της σειράς φέρονται σε όλους τους ασθενείς καλά, δεν αφήνουν κανέναν στη μοίρα του και παλεύουν να τους σώσουν όλους ανεξαρτήτως φυλής, οικονομικής ευχέρειας, φύλου και τάξης. Η περίπτωση των ασθενών διαφέρει από τις δικές μας σειρές ή από καθημερινά άλλα προγράμματα που η αντιμετώπιση μειονοτήτων ή προσφύγων είναι να κατατάσσονται στο περιθώριο. Πόσες φορές ακούμε στα δελτία ειδήσεων σε πτέρυγες νοσοκομείων να περιθάλπονται τελευταίοι αυτοί οι άνθρωποι ή να μένουν σε άθλιες συνθήκες και να περιμένουν στους διαδρόμους. Χαρακτηριστικό ήταν το επεισόδιο της σειράς Grace Anatomy όπου γίνεται δωρεά από κάποιον που πεθαίνει μιας πτέρυγας στο νοσοκομείο που θα είναι δωρεάν για όλους τους ασθενείς. Προβάλλοντας και διατηρώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των διαφόρων πολιτισμικών ταυτοτήτων μέσα από τη σειρά φαίνεται ότι αφομοιώθηκαν όλοι κάτω από τον κοινό σκοπό τους να σώζουν ζωές χωρίς να προβάλλεται μια κυρίαρχη πολιτισμική ταυτότητα(αυτή της ελίτ των ασθενών, της κυριαρχίας των Αμερικανών ιατρών έναντι των άλλων).
Το βέβαιο είναι, πάντως, ότι η ουσία δεν είναι στο "ιατρικό" περιεχόμενο και στην διαδικασία, που πιθανότατα βρίθει υπερβολών και επιστημονικών ανακριβειών, όσο στον ενδιαφέροντα κυνισμό του ήρωα, στις γραφειοκρατικές πολιτικές των ιατρών και του Νοσοκομείου και στο πώς όλα αυτά αλληλεπιδρούν, για την εξέλιξη των χαρακτήρων και της ιστορίας.

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

τηλεοπτικά γένη
















Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008






Αυτή τη βδομάδα το θέμα μας είναι τα μιντιακά-τηλεοπτικά γένη που είναι κατηγορίες ταξινόμησης και τεχνικές που τα όριά τους φιξάρονται σύμφωνα με κάποιες συμβάσεις και έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά ανάλογα με το που ανοίκουν και παρουσιάζουν και εκφράζουν τη δική τους ιδεολογία. Αυτός είναι και ο σκοπός της εργασίας αυτής της εβδομάδας ότι μέσα από την ανάγνωση μιντιακού υλικού που τέθηκε στις συμφοιτήτριές μου να εξετάσουν και να περιγράψουν θα προσπαθήσω να βγάλω την ιδεολογία που είναι ένα σύστημα αξιών,αναπαραστάσεων και ιδεών που ανταποκρίνεται σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων.





Τα μιντιακά προϊόντα που ήταν να εξεταστούν και να ανλυθούν από τις συφοιτήτριές μου είναι τα εξής:Ειρήνη Αντωνοπούλου--> "καθημερινή της κυριακής",Φιλιώ Γιαλαμά--> "ελευθεροτυπία της κυριακής", Βέρα Δημοπούλου: "ελεύθερο τύπο" και τέλος η Μαριάννα Κουρσάρη-->"δελτίο ειδήσεων του MEGA". Αρχικά θα ήθελα να πω κάποια πράγματα γενικά, ότι το έντυπο μέσο ενημέρωσης που εχει ισχυρότατη επίδραση στο αναγωστικό κοινό γι αυτό και χρησιμοποιείται για να επηρεάσει τη γνώμη μας, τις απόψεις και τις ιδέες των πολιτών έναντι διαφόρων πολιτικών προσώπων και καταστάσεων. Θεωρείται από τα πιο σημαντικά μέσα επίδρασης των μαζών-αναγνωστών. Σκοπός είναι το μέσο αυτό να προσανατολίσει,καθοδηγήσει και να κατευθύνει γνώμες μέσω του γραπτού λόγουπου είναι πολύ δυνατός αφού περιλαμβάνει επιχειρήματα,εικόνες,παραδείγματα που βοηθούν στην ενημέρωση και πληροφόρηση των πολιτών. Εκτός από αυτά όμως ο τύπος μπορεί να δημιουργήσει λανθασμένες εντυπώσεις,παρεκλίσεις και να προσανατολίσει υπέρ ή κατά μιας πολιτικο-κοινωνικο-θρησκευτικής ομάδας. Ισχυρό όπλο είναι ο πειστικός γραπτός λόγος των δημοσιογράφων και το ταλέντο να παρουσιάζουν γεγονότα και καταστάσεις με τις αποχρώσεις που αυτοί επιθυμούν. Ανάλογα με τη σειρά των γεγονότων, το ύφος μέσω της γραφής, τον χώρο που καταλαμβάνει τό κάθε γεγονός μπορούμε να καταλάβουμε που και σε ποιες ομάδες πολιτών απευθύνεται γι αυτό και έχουν πολιτικοποιηθεί όλοι οι τύποι και να αντιπροσωπεύουν διαφορετικά πιστεύω και ιδεολογίες. Όλα αυτά αποδεικνύονται καθημερινά στα άρθρα που παρουσιάζονται σε όλων των ειδών τις εφημερίδες είτε πολιτικές,αθλητικές,ψυχαγωγικές, κοινωνικές,θρησκευτικές κ.α.





Όσοναφορά τώρα το άλλο μιντιακό προϊόν που θα σχολιαστεί στη συγκεκριμένη εργασία είναι τα δελτία ειδήσεων. Σημασία για την απήχηση του κοινού παίζουν στη παρουσίαση ο τρόπος αυτής με την ένταση ή μη της φωνής, οι κινήσεις, ο χρόνος που αφιερώνεται στη κάθε είδηση και ανάλογα ποιον θέλουν να επηρεάσουν, να κατηγορήσουν ή να υποστηρίξουν. Γι αυτό χρησιμοποιούν κάποια μέσα που είναι η χρήση βαρύγδουπων εκφράσεων και η τρομολαγνεία αφού κυρίαρχες είναι οι λέξεις: «τρόμος και φόβος» με σκοπό τον εκφοβισμό της κρίσης των τηλεθεατών. Παίζονται συνεχώς τα ίδια και τα ίδια με στόχο την πλύση εγκεφάλου με συγκεκριμένες λέξεις και προτάσεις που να μένουν στη μνήμη και να επηρεάσουν τη γνώμη των πολιτών. Άλλος τρόπος για να επιτευχθεί η παραπληροφόρηση είναι η χρήση άγνωστων και ξενικών λέξεων που αφήνουν ερωτηματικά και απορίες σε όσους παρακολουθούν. Αλλά σημαντική θέση στα δελτία παίζει τα τελευταία χρόνια κυρίως και η σάτιρα, η ειρωνεία και οι γελοίες εικόνες που να θίγουν και να υποτιμούν κάποιον.
Ας μιλήσουμε για συγκεκριμένα μιντιακά προϊόντα που εξετάστηκαν από τι συμφοιτήτρίες μου και περιγράφηκαν λεπτομερώς. Αρχικά για την Καθημερινή της Κυριακής ανέφερε όλα τα εξωτερικά οφέλη της εφημερίδας που προσφέρονται στο κοινό και το ψυχαγωγούν και θεωρεί ότι αυτά τα προϊόντα είναι που προσελκύουν το κοινό για να αγοράσουν την εφημερίδα. Στην 1η σελίδα έχουμε την περιγραφή όλων των θεμάτων με τη διαφορά ότι τα κύρια θέματα σημειώνονται με μεγάλα γράμματα και με ελκυστικούς τίτλους. Η σειρά των θεμάτων είναι επιλεγμένη ανάλογα με την προτεραιότητα και την επικαιρότητα. Η γλώσσα είναι κοινή, κατανοητή με λεξιλόγιο άλλοτε επίσημο και άλλοτε λαϊκό ενώ τα σημεία στίξης καθορίζουν το ύφος. Θεωρώ πως οι διαφημίσεις όπως και η προλαλήσασα αναφέρει χρησιμεύουν στο να ξεκουράζουν το αναγνωστικό κοινό εκτός από την απλή ενημέρωση και στη συνέχεια αναφέρει για τα αθλητικά, τον καιρό και άλλες γενικές πληροφορίες. Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι, ενώ δεν αναφέρει κάποιο πολιτικό ή άλλο γεγονός που να φαίνεται ξεκάθαρα η ιδεολογία της εφημερίδας, αναφέρει το αποτέλεσμα του αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού που σημαίνει ότι αυτό την ενδιέφερε πιο πολύ. Ωστόσο απ’ όσο γνωρίζω η εφημερίδα έχει μια δεξιά ιδεολογία που δεν φαίνεται μέσα από την περιγραφή και απλά η ιδεολογία, μέσα από το αναγραφόμενο υλικό, παρουσιάζεται ως ένα σύστημα αναπαραστάσεων και ιδεών και απευθύνεται σε διάφορες ηλικίες αφού με τα δώρα που κάνει προσελκύει και νεότερες ηλικίες καθώς επίσης και το ανδρικό φύλο που παρακολουθεί τα σημαντικά αθλητικά και πολιτικά δρώμενα ανελλιπώς. Σκοπός της εφημερίδας είναι να είναι πειστική και να παρουσιάζει θέματα που πουλάνε περισσότερο χρησιμοποιώντας την αντανακλαστική μέθοδο αναπαράστασης των ΜΜΕ που αντανακλούν την πραγματικότητα αφού προσπαθούν να παρουσιάσουν τα γεγονότα όπως ακριβώς συμβαίνουν.
Στο 2ο παράδειγμα έχουμε την ανάλυση και περιγραφή της Ελευθεροτυπίας της κυριακάτικης έκδοσης. Ξεκινά με την εξωτερική περιγραφή της φυλλάδας και τα δώρα που προσφέρει για ψυχαγωγία και χαλάρωση με σκοπό την προσέλκυση όλων των ηλικιών, φύλου και τάξης. Άρα αποτελεί ένα σύνολο αναπαραστάσεων και ιδεών σε αρκετές ομάδες ανθρώπων κοινωνικά αρχικά. Στο εξώφυλλο παρουσιάζονται τα κύρια θέματα με ξεχωριστούς τίτλους και πρωτότυπη γραφή ενώ ο λόγος είναι κατανοητός και ευκολοδιάβαστος ξεχωρίζει όμως ο επικριτικός και αυστηρός τόνος προς τη κυβέρνηση σε συνδυασμό με τις εικόνες που γελοιοποιούν τα θέματα που την αφορούν σε αντίθεση με τα ευεργετικά σχόλια που γίνονται για το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αποκαλύπτει μια κεντροαριστερή ιδεολογία και άρα ότι απευθύνεται σε συγκεκριμένη πολιτική ομάδα ανθρώπων που έχουν διαφοροποιημένες απόψεις ανάλογα με την πολιτική που ακολουθούν. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι θετική ως προς το κόμμα που υποστηρίζει και ταυτόχρονα η σημασία των εικόνων είναι εμφανή μέσα από τα παραδείγματα που αναφέρονται. Κλείνει την περιγραφή της με τη σημασία των διαφημίσεων και άρθρων που ασχολούνται με το περιβάλλον, αθλητική ενημέρωση και γενικές πληροφορίες. Ως συμπέρασμα βλέπουμε ότι δεν είναι και τόσο αμερόληπτη η ενημέρωση μέσα από τον τύπο και παρουσιάζει τα γεγονότα ανάλογα με τα συμφέροντα που εξυπηρετεί.
To 3o παράδειγμα αφορά την περιγραφή της εφημερίδας του Ελεύθερου Τύπου και όπως οι άλλες συμφοιτήτριες περιγράφει αρχικά τα περαιτέρω που προσέφερε και αποτελεί κατά την άποψή της το σκοπό της αγοράς ης εφημερίδας αφού λίγοι ενδιαφέρονται για τα θέματα που περιγράφονται σ’ αυτή. Η αναφορά της στη τιμή που είναι απόλυτα προσιτή προϋποθέτει την αγορά της από άτομα και των κατώτερων οικονομικά στρωμάτων ενώ ταυτόχρονα τα θέματα που κυριαρχούν είναι για την οικονομική κρίση. Ο τόνος είναι επίσημος και αυστηρός και χρησιμοποιεί ενδεικτικά την λέξη «τρόμος» για να τραβήξει την προσοχή των αναγνωστών. Η μεθοδολογία έχει αφηγηματική ροή και η συνεκτικότητα των θεμάτων βοηθάει στο να γίνονται κατανοητά και ενδιαφέροντα τα γεγονότα από όλους. Βασικός σκοπός της εφημερίδας είναι η εγκυρότητα και η επικαιρότητα, όπως και όλων των ΜΜΕ άλλωστε, μέσω της επιλεκτικότητας των θεμάτων. Δεν έχει κάποια συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση αφού δεν παίρνει ξεκάθαρα την πλευρά κάποιου κόμματος, μάλλον είναι κεντρώα, με αντικειμενικότητα και ελεύθερο λόγο που είναι αυθεντικός και δεν δημιουργεί ρατσισμούς. Τα σκίτσα και οι εικόνες κάνουν την ανάγνωση πιο εύκολη και οικεία παράλληλα με τις διαφημίσεις που περιγράφονται. Πολύ τολμηρή μου φάνηκε η επεξήγηση του ονόματος της εφημερίδας που έρχεται όμως σε αντίφαση με το συμπέρασμα της συμφοιτήτριάς μου ότι τελικά ικανοποιεί συμφέροντα που αποκρύπτονται. Φυσικά και ισχύει κάτι τέτοιο σχεδόν με όλα τα μιντιακά προϊόντα αφού τι καθένα εξυπηρετεί διαφορετικές γνώμες, αξίες και ιδεολογίες. Με την πρότασή της να υπάρχει κριτική ματιά αντιστοιχεί στη σχολή της Φρανκφούρτης που έρχεται σε αντίθεση με την εκβιομηχανοποίηση και μαζικοποίηση της τέχνης για την ισχυροποίηση συγκεκριμένου καθεστώτος. σε ένα site(www.e-tipos.gr) οι πωλήσεις του μειώθηκαν δραματικά τα τελευταί χρόνια και αυτ΄ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι δεν εκφράζει ξεκάθαρα κάποια πολιτική ιδεολογία,σε αντίθεση με παίότερα που ήταν της ΝΔ ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΟΥς ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΎς ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΈΧΟΝΤΕς ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΥς, αλλά απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό
Συμπεράσματα μετά τα παραπάνω είναι τα εξής: τα θέματα που κυριαρχούν είναι όσα απασχολούν την επικαιρότητα και τραβούν το ενδιαφέρον των αναγνωστών, χρησιμοποιούν την γλώσσα και το λεξιλόγιο με ευρηματικό και πολύ προσεκτικό τρόπο ανάλογα με το τι υποστηρίζουν και ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται, οι εικόνες και τα σκίτσα παίζουν σημαντικό μέρος στην επεξήγηση των γεγονότων που παρουσιάζονται, τα θέματα είναι γενικού ενδιαφέροντος για να απευθύνονται και να διαβάζονται από όλων των ειδών των αναγνωστών, η τιμή του τύπου είναι προσιτή και γεμάτη προσφορές και δελεάζει το κοινό και τέλος μια αντίφαση παρά την χαμηλή της τιμή και το κυρίαρχο θέμα που είναι η οικονομική κρίση που ξέσπασε και ανησυχεί όλο τον κόσμο, οι διαφημίσεις με τα καταναλωτικά προϊόντα προκαλούν καταιγισμό των σελίδων των παραπάνω εφημερίδων που παρασέρνουν ίσως το κοινό ως προς την άσκοπη κατανάλωση. Θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια η ανάγνωση των εφημερίδων μειώθηκε κατά πολύ αφού η ενημέρωση κάθε άλλο παρά αμερόληπτη είναι και αντικειμενική αφού εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι μονομερής και σύμφωνη με τη γνώμη των δημοσιογράφων που γράφουν τα θέματα(υποκειμενικότητα) και χωρίς να μπορούν να δεχτούν διόρθωση ή επίκριση από τους αναγνώστες αφού ο καθένας τους μπορεί να γράφει ότι θέλει χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τα επακόλουθα που είναι ο φανατισμός και ο αποπροσανατολισμός των πολιτών.
Το 4ο παράδειγμα αφορά το δελτίο ειδήσεων του MEGA. Στο συγκεκριμένο δελτίο έχουμε σοβαρή γλώσσα και επίσημα ενώ το ύφος και το ήθος φαίνεται μέσα από το ντύσιμο των παρουσιαστών και τα σκηνικά που περιγράφονται από την συμφοιτήτριά μου λεπτομερώς και το θεωρεί απόλυτα προσεγμένο. Ο παρουσιαστής-διαχειριστής βρίσκεται στη θέση που βρίσκεται για να καθοδηγεί τις συζητήσεις, για να ορίζει τους τόνους, να δημιουργεί εντάσεις και ερωτήματα. Οι παρουσιαστές είναι όλων των ηλικιών, και των 2 φύλων για να απευθύνονται οι ειδήσεις σε όλους. Ειλικρινά τα παραδείγματα της Μαριάννας για την ύπαρξη ισάριθμων παρουσιαστών σε φύλο και ηλικία μου έκαναν εντύπωση γιατί ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι μια διαφορετική τοποθέτησή τους θα δημιουργούσε έμφυλα ή ρατσιστικά ή σεξουαλικά υπονοούμενα. Η σειρά των θεμάτων είναι σταθερή καθημερινά που σημαίνει σοβαρότητα, αυστηρότητα και ίσως παρακολούθηση από άτομα πιο συντηρητικά. Η σημασία των εικόνων, των ελκυστικών λεζάντων και των βίντεο βγαλμένων από την καθημερινότητα σκοπεύουν στην ανάδειξη της αληθοφάνειας και της πραγματικότητας. Από την περιγραφή των θεμάτων αν και δεν φαίνεται ξεκάθαρα μια πολιτική ιδεολογία θεωρώ ότι είναι μονομερής η παρουσίαση των θεμάτων και γέρνουν όλα προς την υποστήριξη της αντιπολίτευσης. Σκοπός του δελτίου είναι η έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση με ακρίβεια και μέσω της θεωρίας της αναπαράστασης(αντανακλαστική θεωρία) χρησιμοποιούνται όλα τα μέσα για να βγαίνει στο κοινό η αλήθεια και το πραγματικό ενώ και το νόημά του είναι σταθερό και αφηγηματικό. Θεωρώ ότι η ιδεολογία του καναλιού αυτού είναι συντηριτική, τάσσεται υπέρ του καπιταλισμού, της ελεύθερης διακίνησης του χρήματος, του κεφαλαίου και της ανοικτής αγοράς, και αυτό φαίνεται και από ρτους ιδιοκτήτες του καναλιού. Είναι ένα μάλλον φιλοπασοκικό κανάλι, αν μου επιτραπεί η άποψη.
Μπορεί το δελτίο ειδήσεων αυτό να είναι σοβαρό και να παρουσιάζει πολλά θέματα και ρεπορτάζ για να πείσουν και να ενημερώσουν αλλά εγώ δεν μπορώ να το παρακολουθήσω. Καθημερινά αναμασούν το ίδιο θέμα με τις ίδιες λέξεις και αυτό με κουράζει. Επιπλέον παρουσιάζουν πολλές δυσάρεστες ειδήσεις και ανάμεσά τους μία ευχάριστη και αυτό με ψυχοπλακώνει. Είναι κρίμα να παρουσιάζονται μόνο τα δυσάρεστα γεγονότα και τα ευχάριστα να μένουν πίσω από τις κάμερες και είναι αυτά που μπορούν να φέρουν ένα κύμα ανακούφισης από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Βέβαια ας προσμονούμε να λαμβάνουμε ειδήσεις που να είναι αληθινές και σωστές όπως προβάλλονται γιατί λίγα δελτία το καταφέρνουν αυτό και αυτό φαίνεται αφού έχουν και τη μεγαλύτερη τηλεθέαση.

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟΠΙΚΟ







Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008




Εξετάζοντας το θέμα αυτής της εβδομάδας από το παγκόσμιο στο τοπικό και από το τοπικό στο παγκόσμιο θα αναφέρω κάποια παραδείγματα πάνω στα οποία φαίνεται αυτό το "πέρασμα" και πως αυτά τεκμηριώνονται με βάση τις θεωρίες της Άναμπελ Σνέμπερνυ-Μοχάμμαντι και τις 2 σχολές:της Φρανφούρτης και Μπέρμιγχαμ. Αρχικά λοιπόν θα ήθελα να ανφέρω τις θεωρίες της Άναμπελ Μοχάμμαντι που μιλάει πάνω σ'αυτό το θέμα και είναι: α)η παγκοσμιοποίηση των μορφών επικοινωνίας 2)η παγκοσμοιοποίηση επιχειρήσεων των επικοινωνιών και 3)η ροή των παγκόσμιων μέσων που περιλαμβάνει: εμπορικούς φραγμούς και πειρατεία, εκγηγενισμό, διαφορετικά πολιτισμικά προϊόντα στην πλανητικά οικονομία, αναδιαπραγματεύσεις ταυτότητας.
Ένα απλό παράδειγμα της καθημερινότητάς μας είναι οι τηλεοπτικές σειρές και ταινίες που μας έρχονται από το εξωτερικό και εμείς τις "αντιγράφουμε" κατά κάποιο τρόπο προσαρμόζοντάς τες στη δικιά μας κουλτούρα την ελληνική τονίζοντας δηλαδή και περιγράφοντας τα δικά μας ήθη και έθιμα και γενικά τη δικιά μας καθημερινότητα.Για παράδειγμα το σίριαλ Μαρία η Άσχημη το οποίο έχει γίνει σαπουνόπερα σχεδόν σε όλες τις χώρες. Τ ο σενάριο είναι το ίδιο απλλά αλλάζουν οι ηθοποιοί και κάποια τοπικά στοιχεία που πραβάλλονται μέσα από το σίριαλ όπως είναι η ελληνική κουζίνα(προβολή των καθημερινών ελληνικών γευμάτων και τρόπων λειτουργίας εστιατορίων) , η ελληνική νοοτροπία σε θέματα εργασίας(πως δουλεύουν κάποιες εταιρίες οίκων μόδας στην Ελλάδα),οικογένειας(πως είναι μια αυστηρή παραδοσιακή οικογένεια στην Ελλάδα που τηρεί όλα τα έθιμα σε διάφορες εκδηλώσεις όπως ο γάμος,τα γιορτινά τραπέζια ή άλλα κοινωνικά γεγονότα που δίνουν έμφαση στη χώρα μας) και διαπροσωπικών σχέσεων(σχέσεις εργασίας και φλερτ). Όλα αυτά σε αντιθεση με την κάθε χώρα που προβάλλονται και ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτές. Άλλα παραδείγματα είναι το καφέ της χαράς σε σχέση με την ταινία la chocolat,ο Λάκης ο γλυκούλης που είναι και σε άλλες χώρες με κάποιο άλλο τοπικό όνομα και γενικά πολλές ελληνικές σειρές που βασίστηκαν σε ξένες παραγωγές ή βιβλία.Αυτό βασίζεται στο φαινόμενο του εκγηγενισμού σύμφωνα με την Άναμπελ Μοχάμμαντι όπου κάποια προϊόντα γίνονται μέρος της τοπικής κουλτούρας από άλλη χώρα αλλά μεταδίδονται διαφορετικά στοιχεία μέσα από αυτά τα πανομοιότυπα σίριαλ. Στο κολομβιανό σίριαλ όπου η άσχημη γίνεται όμορφη βλέπουμε την προβολή των στοιχείων από τις χώρες αυτές που είναι οι όμορφες παραλίες τους και περιοχές τους,ο τρόπος ντυσίματός τους,πως φέρονται καθημερινά μέσα στην οικογένεια-την εργασία-σχέσεις που σίγουρα φαίνεται η διαφορά από την ελληνική καθημερινότητα.
Ένα άλλο παράδειγμα από την καθημερινότητα είναι η κούκλα ΒΑRBIE(και μιλάμε για την διαφημιστική καμπάνια της εταιρίας παραγωγής της συγκεκριμένης κούκλας) που παίζουν όλα τα κορίτσια του κόσμου και σε όλες τις χώρες. Η κούκλα αυτή που αντιπροσωπεύει τη γυναικεία ομορφιά,τη θηλυκότητα είναι το πιο περιζήτητο προϊόν για τα κοριτσάκια όλου του κόσμου. Είναι ένα αμερικάνικο προϊόν μιας ξανθιάς λευκής κούκλας με όμορφο πρόσωπο και αναλογίες μοντέλου που η εταιρία όμως για να πουλήσει και σε άλλες χώρες της Τουρκίας, της Αιγύπτου,της Αφρικής που επικρατούν άλλες πολιτικές και κοινωνικές αντιλήψεις σε σχέση με το χρώμα, την ενδυμασία αφήνοντας όλα τα άλλα χαρακτηριστικά της κούκλας τα ίδια άλλαξε μόνο όσα χαρακτηριστικά της έπρεπε για να προσελκύσει. Δηλαδή η εταιρία δημιούργησε μαύρες κούκλες με τοπικές ενδυμασίες της χώρας που πωλούνταν φυσικά και την μετέτρεψαν σε δασκάλα, γιατρό, νοσοκόμα και άλλα επαγγέλματα λειτουργικά που αποτελούν το όνειρο κάθε κοριτσιού που ζει την πραγματικόοτητα μέσα από ένα παιχνίδι αλλά και πριγκίπισσα,μπαλαρίνα,σταχτοπούτα κ.α που το κάθε κοριτσάκι ζει μέσα από ένα παραμυθένιο κόσμο. Κάποιες χώρες όπως και η Ελλάδα προσπάθησαν να αντιγράψουν την BARBIE και δημιούργησαν πανομοιότυπες όπως η λεγόμενη κούκλα Μπιμπιμπό που όμως δεν είχαν τόσο τεράστια απήχηση όπως η κούκλα Barbie. και αυτό συμβαίνει γιατί δεν έγινε καλή προώθηση του προϊόντος από την εταιρία μέσω της διαφήμισης. Όμως το ενδιαφέρον είναι ότι ούτε η μαύρη κούκλα είχε απήχηση στο κοινό γιατί ίσως δεν ήταν τόσο όμορφη και αυθεντική.φυσικά και δεν διαφημίστηκε αρκετά όσο η λευκή κούκλα γι αυτό και δεν ήταν προτιμητέα από το κοινό. Στη περίπτωση αυτή έχουμε και εκγηγενισμό και αναδιαπραγματεύσεις ταυτότητας αφού το προϊόν μετασχηματίστηκε μέσα από την κατανάλωση ανάλογα με τη ζήτηση και τις απαιτήσεις του κοινού. το παράδειγμα αυτό ανήκει στη σχολή του Μπέρμιγχαμ όπου έχουμε την αμφίδρομη σχέση πομπού και δέκτη μέσω της κατανάλωσης του μιντιακού προϊόντος.



Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

ανάλυση πάνω στα 3 άρθρα του νομοσχεδίου της ιδιωτικής τηλεόρασης




ΤΡΙΤΗ 21-10-2008(ΕΡΓΑΣΙΑ 5)



Τα 3 πρώτα άρθρα του νομοσχεδίου για τη χορήγηση άδειας λειτουργίας των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών αναφέρονται, αντίστοιχα, α)στις βασικές προϋποθέσεις χορήγησης και ανανέωσης αδειών ίδρυσης και λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών, β)στη διαδικασία και τα κριτήρια χορήγησης αδειών ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, και τέλος γ)στις αρχές εκπομπών και διαφημίσεων για την προστασία της προσωπικότητας και του ιδιωτικού βίου-την προστασία της παιδικής ηλικίας- την ορθή χρήση της ελληνικής γλώσσας.


Αρχικά βασική προϋπόθεση για για την χορήγηση άδειας ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών είναι να εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και να συνιστούν τη δημόσια λειτουργία καθώς επίσης ότι θα πρέπει να μεριμνούν για την ποιότητα του προγράμματος, την αντικειμενική ενημέρωση., τη διασφάλιση της πολυφωνίας και την προαγωγή του πολιτισμού μέσω εκπομπών του λόγου και της τέχνης. Στα άρθρα 1 και 2 του νομοσχεδίου περιγράφονται με μεγάλη αυστηρότητα και απόλυτη λεπτομέρεια όλα όσα απαιτούνται για την χορήγηση αδειών, για την εμβέλεια των ιδιωτικών καναλιών, για την μεταφορά του τηλεοπτικού σήματος, τα αποκλειστικά δικαιώματα παροχής υπηρεσιών της καλωδιακής τηλεόρασης και πως καθορίζονται, τεχνικοί περιορισμοί, που και πως χορηγούνται οι άδειες, τις προϋποθέσεις της νομοθεσίας για τον οικονομικό ισολογισμό των συμμετεχόντων, ποιες είναι οι επιπτώσεις για όσους παραβιάσουν τα άρθρα και τέλος από ποιους παράγοντες ελέγχονται και καθορίζονται όλα αυτά. Θεωρώ ότι με όλες αυτές τις διαδικασίες, αν όντως τηρούνται όσα αυστηρά υπαγορεύονται στα άρθρα αυτά, θέλουν να επιτύχουν την διασφάλιση των συμφερόντων των πολιτών μέσω των ιδιωτικών τηλεοπτικών εκπομπών, αν και επιφυλάσσομαι για το αν τηρούνται εξαρχής όλοι αυτοί οι νόμοι.


Το 3ο άρθρο είναι πολύ σημαντικό αφού θέτει τις προϋποθέσεις σχετικά με τις εκπομπές και τις διαφημίσεις που μεταδίδονται ότι θα πρέπει να σέβονται την προσωπικότητα, την τιμή, την υπόληψη και τον ιδιωτικό και γενικά την προσωπική ζωή του κάθε ανθρώπου σε όλους τους τομείς της. Επιπλέον οι διαφημίσεις θα πρέπει να μην αφήνουν νοήματα που να απευθύνονται στο υποσυνείδητο αλλά να παρουσιάζουν μόνο όσα πρέπει ώστε να προσελκύσουν το καταναλωτικό κοινό και να μην θίγει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και νοημοσύνη. Σύμφωνα με το 3ο άρθρο απαγορεύονται και οι διαφημίσεις τσιγάρων, φαρμάκων και σεξουαλικού περιεχομένου καθώς και εκπομπών ακόμα και δελτία ειδήσεων που να παρουσιάζουν σκηνές βίας,πολέμου και μίσους με σκοπό την διαφύλαξη της σωματικής και πνευματικής υγείας των ανηλίκων κυρίως. Στην παράγραφο 12 μπορούμε να πούμε ότι βοηθάει στο να διαφυλάσσονται τα συμφέροντα του έθνους και αναφέρεται στα δικαιώματα τα οποία έχει κάποιος την στιγμή όπου η προσωπικότητα και η τιμή αυτού ή κάποιου συγγενικού του προσώπου προσβληθούν. Σε κάθε τέτοια περίπτωση έχει το δικαίωμα ο καθένας ή οποιοδήποτε συγγενικό του πρόσωπο ή πολιτικό στέλεχος επανόρθωσης από το σταθμό που το έκανε αλλά ο σταθμός έχει με τη σειρά του το δικαίωμα απόρριψης της αίτησής τους. Ακόμη σημαντικές είναι οι υπαγορεύσεις των άρθρων περί ορθής χρήσης της ελληνικής γλώσσας και κυρίως σε εκπομπές ενημερωτικού και επιμορφωτικού χαρακτήρα που βοηθούν στην ορθή ενημέρωση του κοινού και συνάμα με την ακριβή μεταγλώττιση ή τον υποτιτλισμό των ξενόγλωσσων εκπομπών. Επίσης όλοι οι σταθμοί υποχρεούνται να εκπέμπουν εκπομπές με πρωτότυπη ελληνική γλώσσα, προγράμματα για κωφάλαλους και αναλφάβητους και μετάδοσης μηνυμάτων κοινωνικού περιεχομένου.


Εφόσον και αν όλα αυτά τηρούνται σύμφωνα με τα παραπάνω άρθρα σίγουρα μπορεί να διαφυλαχτεί το συμφέρον του έθνους και του κάθε πολίτη χωριστά. Αλλά ας μην γελιόμαστε! Σχεδόν τίποτα από όλα αυτά δεν γίνεται και αν γίνονται δεν γίνονται με τόσο μεγάλη ακρίβεια και αυστηρότητα όσο παρουσιάζονται παραπάνω. Πόσες εκπομπές τύπου κοινωνικού ενδιαφέροντος παρουσιάζουν την προσωπική και οικογενειακή ζωή διάσημων που βγάζουν όλα τα άπλυτά τους στη φόρα ακόμη και φωτογραφίες από την οικογενειακή τους ζωή πέρα από την επαγγελματική τους που μας ενδιαφέρει αφού αυτή μας είναι γνωστή. Κι όμως οι εκπομπές αυτές είναι αποδεκτές και τις παρακολουθούν πολλοί αν και καλά τις κατακρίνουν. Ακόμα πόσες εκπομπές έχουν ως καλεσμένους ανώνυμα άτομα που προσφέρονται να μιλήσουν για τα προβλήματά τους αλλά στο τέλος πέφτουν θύματα διακωμώδισης της κατάστασής τους ακόμα και χωρίς να το καταλαβαίνουν. Όλες αυτές οι εκπομπές όχι μόνο δεν διαφυλάσσουν την προσωπικότητα του καθενός μας αλλά περιγελούν και τις τραγικές καταστάσεις της ζωής μας. Βέβαια σε κάποιες εκπομπές ή δελτία ειδήσεων με το να αλλοιώνουν κάπως την φωνή των προσώπων ή να δείχνουν την πλάτη τους μόνο ή να βάζουν μαυρισμένο ή θολό πλάνο στο πρόσωπό τους θεωρούν ότι τα προστατεύουν αλλά τελικά ίσως τα παρουσιάζουν περισσότερο θύματα από ότι είναι ενώ κανονικά στα άρθρα απαγορεύεται η οποιαδήποτε δημόσια εμφάνισή τους. Όσον αφορά τις διαφημίσεις και γενικά κάποιες εκπομπές κάποιες φορές μεταφέρουν και ρατσιστικά μηνύματα(φύλο, θρησκεία, έθνος) που πρέπει να απαγορεύονται ενώ και διαφημίσεις φαρμάκων, τσιγάρων μεταδίδονται αν και όχι τόσο συχνά τα κύρια μηνύματά τους αναγράφονται με πολύ μικρά γράμματα και περνούν πολύ γρήγορα από την οθόνη μας που ούτε καν πολλές φορές τα προσέχουμε αντί να αναγράφονται με μεγάλα γράμματα για να προστατευτεί το κοινό. Πολλές εκπομπές και σίριαλ παρόλο που απαγορεύονται στα άρθρα μεταδίδονται σκηνές βίας(σωματικής, σεξουαλικής, πνευματικής) που μπορεί να κάνουν κακό στα παιδιά αλλά και βωμολοχίες και όχι σίγουρα ορθή χρήση της γλώσσας- κι αυτό παρατηρείται και σε εκπομπές με ευυπόληπτους καλεσμένους και αξιόλογους ανθρώπους καταξιωμένους στο χώρο τους που αντί να θεωρούνται παράδειγμα προς μίμηση γίνονται παράδειγμα προς αποφυγή- και άρα ούτε και σωστή προώθηση της επικοινωνίας. Καλό είναι ότι η τηλεόραση πριν την αρχή κάθε εκπομπής προβάλλει το σήμα καταλληλότητας αλλά παρόλαυτά μπορεί να γίνονται και απαγορευμένες σκηνές σε ώρες που τα παιδιά παρακολουθούν τηλεόραση.


Που είναι λοιπόν το κράτος και οι υπεύθυνοι που γυρνούν την πλάτη σε όλα αυτά? Αντί να παρουσιάζονται όλο και περισσότερο εκπομπές και διαφημίσεις περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος και ενημερωτικού σκοπού γίνονται όλο και περισσότερο ελκυστικές εκπομπές "κουτσομπολιού" και "ψυχαγωγίας" τύπου ριάλιτι που θίγουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως εμείς πρέπει να μην μείνουμε παθητικοί απέναντι στο πρόβλημα και μπορούμε να κρίνουμε ότι βλέπουμε και να σταθούμε ενάντια σε όλα αυτά απλά με ένα πάτημα του κουμπιού.

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

ΜΕΘΟΔΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΜΜΕ




Πώς και ποιοι μέθοδοι της ανθρωπολογιας των ΜΜΕ ισχύουν στη σειρά "το 10".



Αρχικά θα ήθελα να ανφέρω ότι τα ΜΜΕ γίνονται όλο και περισσότερο μέρος της πραγματικότητας. ο σκοπός της ανθρωπολογίας των ΜΜΕ είναι ότι μελετούν όλη τη διαδικασία παραγωγή-διανομή-κατανάλωση του προϊόντος ακι8 συγκεκριμέμα μελετουν 1)το ιστορικό τοπίοπ των ΜΜΕ, 2)τις σχέσεις των ΜΜΕ με τις εκάστοτε εξουσίες, 3)την επίδραση των ΜΜΕ στις εκάστοτε συνήθειες των ανθρώπων, 4)τις αντιδράσεις που πρεοκαλούν στο κοινό(ανάλογα) τα ΜΜΕ και τέλος 5)την εξέταση της εφαρμογής τους στα διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα.Για πολλά χρόνια όπως αναφέρουν στο άρθρο τους οι Fay D.Ginsburg,Lila Abu-Lughod και Brian Larkin τα ΜΜΕ αποτελούσαν ταμπού για τους ανθρωπολόγους κι αυτό γιατί θεωρήθηκαν πολύ μοντέρνο πεδίο ωστε να ασχοληθεί μ αυτό η ανθρωπολογία η οποία ήταν από πάντα ταυτισμένη με την παράδοση.Η συστηματική παρακολούθηση των ΜΜΕ από την επιστήμη της Κοινωνικής ανθρωπολογίας ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ως κοινωνική πρακτική.


Χρησιμοποιούν έτσι κάποιες μεθόδους ορισμένες από τις οποίες εντοπίζω στο κείμενό μου για τη σειρά "το 10". Αρχικά η 1η μέθοδος που περιγράφεται είναι η κειμενική ανάλυση όπου το αντικείμενο της έρευνας είναι ο ίδιος ο λαός που πρέπει να εξεταστεί. Σύμφωνα με την μέθοδο αυτή όπου δεν λαμβάνονται υπόψην οι προκαταλήψεις του δέκτη αλλά ούτε και η ιδεολογία του αλλά μόνο αυτό που βλέπουμε πρέπει να εξεταστεί και να αναλυθεί. Στη συγκεκριμένη τηλεοπτική σειρά αντικείμενο της έρευνας είναι οι άνθρωποι που ζουν σε μια συγκεκριμένη γειτονιά της Αθήνας, μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο και οι άνθρωποι είναι της ίδιας κοινωνικής τάξης.


Άλλη μέθοδος που θεωρώ ότι ισχύει στο παράδειγμά μου είναι η ερμηνευτική μέθοδος που αποτελεί μια βαθύτερη ανάλυση και περιγράφει την άποψή μας αφού δίνουμε την δική μας πραγματικότητα χωρίς να ξέρουμε όμως την άποψη του δημιουργού, των συντελεστών της σειράς και ακόμα και των άλλων τηλεθεατών της σειράς. Η διική μου πραγματικότητα βγαίνει μέσα από την ίδια πραγματικότητα που προσπσθεί ο δημιουργός να μας μεταφέρει μέσα από την σειρά και είναι ότι περιγράφει και μας κάνει να ζούμε μέσα από γεγονότα και καταστάσεις των ανθρώπων της μεταπολεμικής Ελλάδας του σίριαλ ότι ζούμε και εμείς εκεί και ότι είναι ακριβώς έτσι όπως διαδραματιζόταν παντού.


Τέλος ίσως να ισχύουν και άλλοι μέθοδοι αλλά αυτές θεωρώ ότι ισχύουν πιο έντονα στο παράδειγμά μου. Από την την στιγμή που συνδιάζονται διφορετικές μέθοδοι όπως η κειμενική ανάλυση και η ερμηνευτική μέθοδος άρα έχουμε και την συνδιαστική μΈθοδο της ανθρωπολογίας των ΜΜΕ.

ΣΧΟΛΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΗΣ ΝΑΝΣΥ ΜΑΓΚΟΥΑΙΡ




ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ SEX AND THE CITY



Έχοντας διαβάσει το σχετικό blog της συμφοιτήτριάς μου Νάνσυ Μαγκουάιρ για την σειρά και ταινία αργότερα "SEX AND THE CITY" που προβλήθηκε φέτος στις κινηματογραφικές αίθουσες και έγινε πάταγος θα ήθελα να κάνω τα εξής σχόλια πάνω στα όσα ανέφερε σχετικά με το γιατί το θεωρεί λαϊκό πρόγραμμα και ποιους κώδικες μας μεταφέρει και γιατί και αν ισχύουν οι μέθοδοι αναπαράστασης των ΜΜΕ.


Καταρχήν η σειρά είχε απεριόριστη απήχηση στο γυναικείο κοινό αφού και οι κύριες πρωταγωνίστριες είναι γυναίκες και διαδραματίζονται σκηνές από την καθημερινή τους ζωή, την επαγγελματική, την προσωπική, την οικογενειακή. Μπορεί το πρόγραμμα να έχει ως πρωταγωνίστριες γυναίκες της ανώτερης οικονομικά, κοινωνικά και επαγγελματικά τάξης που ζουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή της Νέας Υόρκης όμως δεν παύουν να είναι άνθρωποι που ζουν, αισθάνονται, ερωτεύονται και περνούν δυσκολίες όπως και όλες οι γυναίκες του σήμερα. Στη σειρά αναβιώνονται σημαντικές αξίες όπως η φιλία, η αλληλοβοήθεια και αλληλεγγύη, η εχεμύθεια και η αγάπη, ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως πρότυπα στις γυναίκες που το παρακολουθούν. Για το λόγο αυτό και το πρόγραμμα μπορεί να θεωρηθεί λαϊκό αφού μεταφέρει ένα μέρος της πραγματικότητας στο κοινό του.


Η λαϊκότητα του προγράμματος φαίνεται και μέσα από τους κώδικες της σειράς που είναι οπτικοί(παρουσιάζει όλη την πόλη της Νέας Υόρκης και τα μέρη που πηγαίνουν οι γυναίκες για να δουλέψουν, να φάνε , να διασκεδάσουν κ.α), το ντύσιμο, η γλώσσα που είναι και οικεία αλλά και εκλεπτυσμένη και σίγουρα ηχητικοί κώδικες με τη μουσική κ.α


Κατά την γνώμη μου στο κείμενο ισχύουν και οι 3 θεωρίες αναπαράστασης όπως προανέφερε η συμφοιτήτριά μου αφού στην 1)αντανακλαστική έχουμε την περιγραφή του εξωτερικού κόσμου που δεν είναι αποκομμένη από τα υποκείμενά του, δηλαδή ο αισθητός κόσμος είναι πρωταρχικός στη σειρά και γι αυτό ίσως και να κατηγορήθηκε επειδή οδήγησε στην αύξηση της καταναλωτικής πορείας των γυναικών προς ταύτιση των πρωταγωνιστριών της σειράς, 2)πρόθεση του δημιουργού αφού η ταύτιση με τους γυναικείους ρόλους από τις διάφορες γυναίκες εξαρτάται από την ηλικία, το έθνος, την κοινωνική κατάσταση και την οικονομική τους ευχέρεια και είναι άλλοτε έντονη και άλλοτε μικρότερη και εξαρτάται απόλυτα από το κοινό είτε είναι γυναίκα όπως ανέφερα παραπάνω είτε άντρας και φυσικά ο καθένας το βλέπει από την δική του υποκειμενική γωνία και πέρα από την απλή πρόθεση του δημιουργού που ήταν να περιγράψει τις ιστορίες 4 γυναικών που ζουν στην πόλη αυτή, και τέλος 3)κατασκευαστική αφού το ίδιο το πρόγραμμα κατασκευάζει την πραγματικότητα αν και ενός μέρους της γυναικείας προσωπικότητας.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008

margaret mead(σχέση εικόνας-κειμένου)


ΣΧΟΛΙΟ


Κατά την άποψή μου το κείμενο είναι αυτό που περιγράφει με λέξεις τι είναι αυτό που μας δείχνει στην φωτογραφία. Σαν να συμπληρώνει η φωτογραφία το κείμενο και το κείμενο την φωτογραφία καθώς επίσης και ότι η φωτογραφία λειτουργεί ως αποδεικτικό στοιχειο για το τι μας λέει το κείμενο που τη συνοδεύει. Αν έχουμε κείμενο χωρίς φωτογραφία ή κασι το αντίθετο δηλαδή φωτογραφί χωρίς κείμενο είναι σαν κάτι να λείπει αφού και τα 2 είναι απαραίτητα για την καλύτερη κατανόηση του θέματος που έχουμε κάθε φορά και αλληλένδετα για ην επεξεργασία των ανάλυση τυχόν γεγονότων. Οπότε μια φωτογραφία δεν μπορεί να σταθεί από μόνη της αφού ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει με τη δική του οπτική σκοπιά και και ένα κείμενο είναι κενό αν δεν απαρτίζεται από κάποια φωτογραφία που να μας δείχνει τι είναι αυτό που διαβάζουμε.

το 10




Πώς παρουσιάζεται η λαϊκή κουλτούρα μέσα από την κοινωνική σειρά "ΤΟ 10".



Προβάλλονταν τον προηγούμενο χειμώνα στον Αlpha κάθε Παρασκευή στις 10 το βράδυ. Στη σειρά πρωταγωνιστούσαν οι παρακάτω ηθοποιοί:Δημήτρης Καταλειφός, Ρένη Πιττακή,Βασίλης Χαραλαμπόπουλος,Μαρία Ναυπλιώτου και το σενάριο είναι της Μαίρης Ζαφειροπούλου και του Σταύρου Καλαφωτίδη. Η σειρά αυτή στηρίζεται στο ημιτελές έργο του Μ.Καραγάτση όπου κάνει μια πλήρη χαρτογράφηση του ιστορικού και κοινωνικού τοπίου της μεταπολεμικής Ελλάδας εστιαζόμενος σε μια γειτονιά του Πειραιά του 1957.Είναι έργο που μαγεύει τον τηλεθεατή με απλές καθημερινές ιστορίες που παρουσιάζουν τις συνήθειες,τον τρόπο ζωής,τα ήθη και τα έθιμα της τότε Ελλάδας,τις σχέσεις μεταξύ των γειτόνων,τη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν,τη μουσική που άκουγαν,το ντύσιμο,τις διατροφικές τους συνήθειες που ήταν λιτές ανάλογα με τις συγκυρίες της εποχής και τέλος τις σχέσεις μεταξύ των συγγενών. Στο παλιό λοιπόν εργοστάσιο αναβιώνει μια μικρή πολιτεία με το καφενείο,το κρεοπωλείο,το μπακάλικο,τα πλοία του λιμανιού,τα παλιά διαμερίσματα και αυτό προκαλεί στον τηλεθεατή τη νοσταλγία αφού οι ηθοποιοί αναβιώνουν μέσα από τους ρόλους τους το μόχθο,τη βιοπάλη,τη φτώχεια,την αγωνία για την επιβίωση και την αθλιότητα.


Οι εικόνες της σειράς μας φέρνουν ακριβώς στον τόπο που διαδραματίζονται τα γεγονότα γιατί είναι απόλυτα ζωντανές και αληθινές αφού τα γεγονότα είναι βγαλμένα από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων που ζούσαν σε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα. Οπότε η σειρά αυτή είναι πολύ οικεία στον τηλεθεατή αφού βασίζεται σε αληθινά πρόσωπα και αληθινές καταστάσεις της προσωπικής ζωής των ανθρώπων αυτών και οι σχέσεις μεταξύ τους δεν απέχουν και πολύ από την δική μας πραγματικότητα και μας κάνει να αισθανόμαστε την αγωνία τους και την θλίψη τους. Το πλούσιο εικονογραφικό υλικό και η μουσική που ακούγεται κατά τη διάρκεια της σειράς μας μεταφέρουν αμέσως στο πεδίο των καταστάσεων που μπορούν να αναπαραστήσουν την πραγματικότητα των ανθρώπων,των σχέσεων και των συμπεριφορών τους. Συνδέει την ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας,με καθημερινούς ανθρώπους και καταστάσεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου και σίγουρα με κάποια μυθοποιητικά στοιχειά που μας αφήνουν και ελεύθερους να φανταζόμαστε και όσα δεν μπορούμε να δούμε.


Σίγουρα δεν προβάλλεται όλη η ζωή και τα γεγονότα της μεταπολεμικής Ελλάδας αλλά ένα μέρος τους,μια συγκεκριμένη δηλαδή γειτονιά με συγκεκριμένους ανθρώπους(τάξη,επάγγελμα κ.α).Προσπαθεί ο δημιουργός να μας κάνει τα βιώματα των ηθοποιών να τα νιώθουμε κι εμείς. Οι εικόνες είναι κάπως δραματοποιημένες για να γίνεται πιο έντονο το ενδιαφέρον του κοινού. Άρα βλέπουμε πως ισχύουν και οι 3 θεωρίες αναπαράστασης(αντανακλαστική αφού παρου6σιάζεται ο εξωτερικός κόσμος αν και όχι αποκομμένος από το άτομο και τον δημιουργό και μας μεταφέρει τα συναισθήματα και του τοπίου και των προσώπων, πρόθεση του δημιουργούαφού μας μεταφέρει τον δικό του σκοπό της δημιουργίας της σειράς όπως ανέφερα και παραπάνω αλλά αφήνει και περιθώρια στον τηλεθεατή να βγάλει τα δικά του νοήματα και συμπεράσματα από τη σειρά και τέλος η κατασκευαστική θεωρία αφού οι εικόνες του έργου, τα σκηνικά, τα κοστούμια μπορούν να μας μεταφέρουν ένα μέρος της μεταπολεμικής Ελλάδας) . Για όλους τους παραπάνω λόγους επέλεξα ως λαϊκό το συγκεκριμένο τηλεοπτικό έργο .


Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

αναπαράσταση και λαϊκή κουλτούρα

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το άρθρο της Κρίστιν Γκέρατυ αναπαράσταση και λαϊκή κουλτούρα μας δίνει 3 παραδείγματα α)φωτογραφία, β)σαπουνόπερες, γ)εκπομπές επείγοντων περιστατικών για να μας εξηγήσει κατά πόσο τα ΜΜΕ μπορούν να παράγουν λαϊκή κουλτούρα που να αντιπροσωπεύει τα ενδιαφέροντα του κοινού και ότι μέσω των 3 θεωριών της αναπαράστασης ότι τα μέσα αυτά αποτελούν κάτοπτρο ολόκληρης της κοινωνίας.
Αρχικά, όσον αφορά τη φωτογραφία αναφέρει ότι μας δίνονται πολού περισσότερα νοήματα από ότι αυτά που βλέπουμε.Αυτό εξερτάται από το σκοπό του δημιουργού και από τα ενδιαφέροντα του λήπτη της φωτογραφίας ώστε να βγουν τα συμπεράσματα για την εικόνα.είναι λοιπόν υποκειμενικό το θέμα σύμφωνα με την εμπρόθετη θεωρία και σίγουρα η αντανακλαστική θεωρία ισχύει αφού προβάλλεται η πραγματικότητα και ο εξωτερικός κόσμος τον οποίο μπορούμε να δημιουργήσουμε με την φαντασία μας και να βρούμε όλα τα νοήματα της φωτογραφίας.
Το επόμενο παράδειγμα με τις σαπουνόπερες αφορά ζητήματα αναπαράστασης και διαμεσολάβησης της πραγματικότητας και του μύθου ακι στηρίζεται στην αναπαστάση των γυναικών και ότι οι σειρές αυτές είναι διευριμένες στο γυναικείο κοινό γιατί υπάρχει η κατασκευή ρεαλιστικών παραστάσεων,παρουσιάζει ότι είναι στα αλήθεια οι γυναίκες και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπορούν να καθορίσουν την προσωπικότητά τους και τις ικανότητές τους.Δηλαδή στις σειρές αυτές προβάλλονται πραγματικές,καθημερινές γυναίκες στους παραδοσιακούς και όχι μόνο θηλυκούς τους ρόλους.
Τέλος, στις εκπομπές επείγοντων περιστατικών έχουμε την αναπαράσταση της λαϊκής κουλτούρας αφού δραματοποιούν περιστατικά που έχουν συμβεί σε καθημερινούς ανθρώπους.Βέβαια έχει και μυθοπλαστικα στοιχεία και χρησιμοποιούν την αφήγηση ώστε να προκαλούν στον τηλεθεατή την ένταση και το ενδιαφέρον αφού επισημαίνουν πολιτικά και ηθικά προβλήματα της καθημερινής μας ζωής.