ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ SEX AND THE CITY
Έχοντας διαβάσει το σχετικό blog της συμφοιτήτριάς μου Νάνσυ Μαγκουάιρ για την σειρά και ταινία αργότερα "SEX AND THE CITY" που προβλήθηκε φέτος στις κινηματογραφικές αίθουσες και έγινε πάταγος θα ήθελα να κάνω τα εξής σχόλια πάνω στα όσα ανέφερε σχετικά με το γιατί το θεωρεί λαϊκό πρόγραμμα και ποιους κώδικες μας μεταφέρει και γιατί και αν ισχύουν οι μέθοδοι αναπαράστασης των ΜΜΕ.
Καταρχήν η σειρά είχε απεριόριστη απήχηση στο γυναικείο κοινό αφού και οι κύριες πρωταγωνίστριες είναι γυναίκες και διαδραματίζονται σκηνές από την καθημερινή τους ζωή, την επαγγελματική, την προσωπική, την οικογενειακή. Μπορεί το πρόγραμμα να έχει ως πρωταγωνίστριες γυναίκες της ανώτερης οικονομικά, κοινωνικά και επαγγελματικά τάξης που ζουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή της Νέας Υόρκης όμως δεν παύουν να είναι άνθρωποι που ζουν, αισθάνονται, ερωτεύονται και περνούν δυσκολίες όπως και όλες οι γυναίκες του σήμερα. Στη σειρά αναβιώνονται σημαντικές αξίες όπως η φιλία, η αλληλοβοήθεια και αλληλεγγύη, η εχεμύθεια και η αγάπη, ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως πρότυπα στις γυναίκες που το παρακολουθούν. Για το λόγο αυτό και το πρόγραμμα μπορεί να θεωρηθεί λαϊκό αφού μεταφέρει ένα μέρος της πραγματικότητας στο κοινό του.
Η λαϊκότητα του προγράμματος φαίνεται και μέσα από τους κώδικες της σειράς που είναι οπτικοί(παρουσιάζει όλη την πόλη της Νέας Υόρκης και τα μέρη που πηγαίνουν οι γυναίκες για να δουλέψουν, να φάνε , να διασκεδάσουν κ.α), το ντύσιμο, η γλώσσα που είναι και οικεία αλλά και εκλεπτυσμένη και σίγουρα ηχητικοί κώδικες με τη μουσική κ.α
Κατά την γνώμη μου στο κείμενο ισχύουν και οι 3 θεωρίες αναπαράστασης όπως προανέφερε η συμφοιτήτριά μου αφού στην 1)αντανακλαστική έχουμε την περιγραφή του εξωτερικού κόσμου που δεν είναι αποκομμένη από τα υποκείμενά του, δηλαδή ο αισθητός κόσμος είναι πρωταρχικός στη σειρά και γι αυτό ίσως και να κατηγορήθηκε επειδή οδήγησε στην αύξηση της καταναλωτικής πορείας των γυναικών προς ταύτιση των πρωταγωνιστριών της σειράς, 2)πρόθεση του δημιουργού αφού η ταύτιση με τους γυναικείους ρόλους από τις διάφορες γυναίκες εξαρτάται από την ηλικία, το έθνος, την κοινωνική κατάσταση και την οικονομική τους ευχέρεια και είναι άλλοτε έντονη και άλλοτε μικρότερη και εξαρτάται απόλυτα από το κοινό είτε είναι γυναίκα όπως ανέφερα παραπάνω είτε άντρας και φυσικά ο καθένας το βλέπει από την δική του υποκειμενική γωνία και πέρα από την απλή πρόθεση του δημιουργού που ήταν να περιγράψει τις ιστορίες 4 γυναικών που ζουν στην πόλη αυτή, και τέλος 3)κατασκευαστική αφού το ίδιο το πρόγραμμα κατασκευάζει την πραγματικότητα αν και ενός μέρους της γυναικείας προσωπικότητας.
1 σχόλιο:
Το πρόβλημα με την αξιολόγησή σου είναι ότι αναφέρεσαι κυρίως στην ταινία και όχι στο αν βρίσκη την ανάλυση της Νάνσυ επαρκή. πχ δτην αρχική της ανάλυση όπως της έγραψα στο σχόλιό μου μπέρδεψε τη δημοφιλία με τη λαικότητα δηλ το κοινό της ταινίας σε καμιά περίπτωση δεν είναι λαικό.
Επίσης όπως ήδη στο είπα οι τρεις θεωρίες μαζί δε μπορούν να ισχύουν.
Δημοσίευση σχολίου